Dames 2, een team dat bestaat uit een mooie mix van ‘jonkies’ die het seizoen 24-25 een dubbele competitie spelen en ‘oudjes’ die al meerdere jaren uitkomen in een damesteam van Kalinko.
Met het doel wat de afgelopen jaren ook vaak het geval was in Dames 2: opleiden, gingen we o.l.v. Martin en Lars van start aan een nieuw seizoen.
Het jaar begon voorspoedig. Helaas kwamen we net tekort in de bekerwedstrijd tegen een derde divisieteam, waardoor we ondanks een mooie wedstrijd werden uitgeschakeld in het bekertoernooi.
In de competitie wonnen we de één na de andere wedstrijd, wat op een gegeven moment resulteerde in een extra doel: kampioen worden. Maar we durfden dit nog niet zo snel hardop uit te spreken. Toen we een reeks van 12 gewonnen wedstrijden hadden, waarin we steeds weer het beste in onszelf en als team naar boven haalden, kwam dit doel uiteindelijk toch steeds wat dichterbij.
Helaas kregen we gedurende het seizoen steeds meer tegenslagen en minder speelsters waar we over konden beschikken. Een schouder uit de kom, overbelasting door het vele trainen, een nekhernia of een zwangerschap. Je kan het zo gek niet bedenken of Dames 2 kreeg ermee te maken.
Gelukkig hebben we het afgelopen jaar ook genoeg hulp van buiten Dames 2 gekregen. We hebben voornamelijk hulp ontvangen van de fantastische meiden uit Dames 1 en 3. Dames 3 heeft daar zelfs een wedstrijd voor verzet. Maar ook Dames 4 en 5 hebben hun steentje bijgedragen. Kirsten (DS1), Anouk (DS1), Julia (DS3), Claire (DS3), Judith (DS4) en Laura (D5S), dank voor het invallen het afgelopen seizoen! Ook jullie hebben bijgedragen aan ons kampioenschap.
Daarnaast hadden we sinds begin 2025 ook de beschikking over Elena die het volleyballen toch te leuk vond en Anne die de overstap heeft gemaakt vanuit Dames 1.
Twaalf competitie wedstrijd achter elkaar winnen. Het is een prestatie. Helaas kwam aan deze reeks een einde, toen daar ons eerste verlies kwam in de competitie tegen Gemini (1-3). Een inhaalwedstrijd op de woensdagavond, en dat is nou net niet ons sterkste kant. Een pijnlijk verlies, zeker gezien het gevoel van verlies ver weg was gezakt. Maar we hadden de knop snel omgezet en we zagen snel kampioenschap weer voor ons: met 1 punt uit de verloren wedstrijd kwam het kampioenschap toch maar weer wat dichterbij. Met de wijze woorden van trainer Martin na de verloren wedstrijd: ‘Van winnen leer je, maar zeker ook van verliezen’, wisten we de volgende wedstrijd weer een mooie pot te spelen en wonnen we met 0-4 bij Zovoc o.l.v. invalcoach Ard. Door onder andere de woorden aan het begin van elke set: ‘deze set is écht belangrijk’, hebben we het geleerde van de verloren wedstrijd zeker goed weten toe te passen en er echt weer een leuke wedstrijd van gemaakt met veel energie.
Gezien het mooie resultaat tegen Zovoc, hadden we nog maar 4 punten nodig om zeker te zijn van het kampioenschap. Vrijdag 14 maart uit bij Leython was de eerste mogelijkheid. Als we minstens 1-3 zouden winnen, konden we onszelf bekronen. Super leuk als we onszelf dus gelijk konden belonen met het harde werk van het afgelopen jaar. Maar wat deden we, we verloren de eerste set. Altijd zuur. Maar de koppies waren snel om en strijdend om de ballen van de grond te halen wisten we, mede dankzij een fantastische inhaalrace door een serviceserie van Syenna in de 3e set, de wedstrijd om te draaien. We wonnen de wedstrijd met 1-3 en bij het een na laatste én het laatste punt klonken de fantastische woorden: WE ARE THE CHAMPIONS!
Nu we richting het einde van het seizoen zijn en al vroeg kampioen zijn, is goed te zien wat voor ontwikkeling we hebben doorgebracht dit seizoen. De ‘jonkies’ zijn ontpopt tot goede stabiele basiskrachten voor het team. En de ‘oudjes’ tja die blijven oudjes maar hebben wel even mooi hun wijsheden overgebracht en hebben ook even goed laten zien hoe het moet. Samen staan we sterk!
Het was volgens mij lang geleden dat er 2 dames teams in een divisie poule spelen, maar vanaf september 2025 gaat het weer gebeuren. Dames 2 gaat namelijk naar de 3e divisie!!!
Marjolein